donderdag 27 augustus 2009

In gesprek over de preek


De afgelopen weken ben ik op het prekenblog met meerdere gemeenteleden in gesprek geraakt over 'het toekeren van de andere wang'. Dat zit een heel aantal van hen niet lekker. In de poll kun je dat ook terugzien: het merendeel van de stemmers vindt het niet reëel om dát je kinderen te leren.
Toegegeven: wat de Heer Jezus hier vraagt staat op gespannen voet met onze (niet zelden bittere) realiteit. Toch denk ik dat er belangrijke redenen zijn om dit gebod niet op te geven en ons aan te passen aan deze realiteit. Maar daarover meer in mijn laatste reactie op het prekenblog.

Fijn dat we zo in gesprek zijn geraakt! Dat is één van de redenen voor dit prekenblog. Want het is moeilijk te preken zonder reacties. Dat heb ik altijd al gevonden en dat ervaar ik nog steeds. Hoe moet ik anders te weten komen hoe het is overgekomen en welke vragen het bij mijn luisteraars losmaakt? Dat is niet alleen een persoonlijke behoefte van me, maar ook noodzaak. Het is immers ook mijn taak de boodschap bij jullie te brengen. En dat kan ik alleen maar verbeteren door van jullie regelmatig te horen of die ook bij jullie aankomt.

Ik hoor wel eens van mensen, die hier moeite mee hebben. Zij hebben de indruk dat een dominee die reacties wil gebruiken om zijn boodschap aan zijn luisteraars aan te passen.
Nou ik kan ze gerust stellen, als ik dat zou willen, hou ik op termijn geen boodschap meer over natuurlijk. Want wat mensen willen horen weten ze zelf wel.

Nee, het is mijn opdracht en ook mijn wens Gods boodschap bij mijn luisteraars te brengen. Maar die boodschap moet wél bij jullie aankomen. En dat is niet alleen, maar óók mijn verantwoordelijkheid. En daarin neem ik een voorbeeld aan de apostel Paulus, die er de tijd voor nam om eerst eens een hele tijd door Athene te wandelen en zo een indruk te kreeg van zijn latere luisteraars (lees verder Han. 17).
Om rekening te houden met wat ik van mijn luisteraars te weten kom is net zo logisch als dat ik moet proberen om duidelijk en verstaanbaar Nederlands te gebruiken.

Daarom hoop ik op regelmatige reacties van jullie kant. Dat kan mondeling, via de site of via email. En weet dat ik dit niet alleen fijn vind, ik heb ze echt nodig om mijn werk beter te kunnen doen.
Trouwens, als er mensen zijn die mee willen werken aan een preekreactie groep dan verneem ik dat ook graag.
Zo, dan wacht ik nu maar af.

Geen opmerkingen: